وبلاگ تابلو سازی

۳ مطلب در خرداد ۱۳۹۸ ثبت شده است

شبیه ساز سیستمی است که تلاش دارد تا تجربه پرواز یک هواپیما را به صورت واقعی در نزدیک‌ترین شرایط ممکن شبیه سازی نماید. انواع شبیه ساز پرواز از یک بازی ویدیویی تا اندازه واقعی یک کاکپیت هواپیما وجود داشته که بر روی پایه‌های هیدرولیکی قرار دارد و توسط یک کامپیوتر بسیار پیشرفته هدایت می‌شود .شبیه سازهای پرواز به صورت گسترده‌ای توسط صنعت هوانوردی و امور نظامی برای آموزش خلبان‌ها بازسازی سوانح پروازی و یا حتی برای پیشرفت و بهینه‌سازی هواپیماهای موجود به کار گرفته می‌شود. 

به دلیل اینکه آموزش با هواپیماهای واقعی برای شروع کار بسیار هزینه‌بر و پرخطر بوده از همان ابتدا روش‌های مختلفی به وجود آمد تا یک خلبان بتواند هدایت یک هواپیما را بدون برخاستن از روی زمین تحت شرایط مختل جوی و یا اشکالات مختلف جوی و یا اشکالات مختلف فنی بر عهده گیرد.

یکی از نمونه‌های اولین سیمیلاتورها در سال 1910 طراحی شد از یک بشکه که بر روی یک تسمه گرد قرار داشت تشکیل شده بود. از دستگاه‌های الکتروماتیکی برای این هدف به کار گرقته شد (شناخته‌ترین آنها link trainer بود) که در سال 1930 بعضی از حرکت‌های مکانیکی را شبیه سازی می‌کرد. ولی این دستگاه پس از مدتی پیشرفته‌تر شده شامل نشان دهنده‌ها نیز شد که در طول جنگ دوم جهانی و پس از آن توسط بعضی از کشورها به کار گرفته شد.

دستگاه آموزش ناوبری هوایی Celestial Navigation Trainer در سال 1941 شامل سازه‌ای عظیم به ارتفال 7/13 متر بود که می‌توانست تمامی خدمه یک بمب افکن را درون خود جای داده و آنها را برای انجام یک ماموریت شبانه آموزش دهد. در سال1940 کامپیوترهای لامپی و آنالوگ به کار گرفته شد. در سال 1948 کورتیس رایت شبیه ساز هواپیمای strato cruiser را به شرکت هواپیمایی پن آمریکن تحویل داد. این اولین شبیه ساز کاملی بود که به یک شرکت هواپیمایی تحویل می‌شود.

استفاده از کامپیوترهای دیجیتال برای شبیه سازی پرواز از دهه شصت میلادی آغاز شد. نسل جدید شبیه ساز singer شامل کاکپیتی بود که درون یک محفظه فلزی قرار داشت و فقط سه درجه حرکت در جهات مختلف داشت ولی این دستگاه در سال 1964 پیشرفت کرده و حرکت آن به 10 درجه در جهات مختلف افزایش یافت.

در سال 1969 شبیه سازهای مخصوص شرکت‌های هواپیمایی به کار گرفته شد که بازوهای هیدرولیکی حرکت شبیه ساز را در طول محورهای مختلف هدایت می‌کردند و شبیه سازها با حرکت در طول شش محور به کار گرفته شدند.

در سال 1977 شبیه سازهای شرکت‌های هواپیما مجهز به کامپیوترهایی شدند که در درون کاکپیت قرار می‌گرفتند و هدایت شبیه ساز توسط معلم پرواز از درون شبیه ساز امکان‌پذیر بود.

در طی این دوران زاویه دید خدمه تحت آموزش فقط در حد 28 درجه محدود میشد.اما از سال 1980 به بعد در کیفیت دید پروازی تغییرات بسیاری رخ داد که نمونه شناخته شده آن سیمیلاتور پروازی مایکروسافت است از سال 2000 به بعد مایکروسافت و بعضی از دیگر شرکت‌های کامپیوتری اقدام به ساخت شبیه ساز برای کامپیوترهای خانگی زدند که از موفق‌ترین آنها شبیه ساز FS2002 و FS2004 و FSX بوده که نسخه ی FSX از بقیه نسخه‌ها کامل‌تر و جذاب‌تر بوده و قاعدتا سیستم بالاتری را نیاز دارد ولی اگر سیستم کامپیوتر سیستم معمولی است می‌توان از FS2004 استفاده کرد. این سیمیلاتورها مربوط به شرکت مایکروسافت است. برخلاف تصور عامه از شبیه سازهای پرواز کمتر برای آموزش پرواز هواپیماها استفاده می‌شود و بیشتر برای آشنایی خدمه پرواز در به کارگیری هواپیما و سیستم‌های آن در وضعیت معمولی و شرایط اضطراری استفاده می‌شود. 

  • ترانه مرادی

شبیه ساز پرواز

شبیه سازی پرواز نوعی صنعت است که از تکنیک واقعیت مجازی (سیستم‌هایی هستند که کاربر به صورت تعاملی به یک کامپیوتر متصل است و توسط تصویری سه بعدی مشغول به کار است.) استفاده می‌کند. شبیه ساز پرواز می‌تواند برای آموزش خلبانان غیر نظامی یا نظامی بدون استفاده از هواپیماهای واقعی مورد استفاده قرار گیرد.

شبیه ساز پرواز در واقع برنامه‌ای نرم افزاری است که جهت کمک به خلبانان ساخته شده است، این برنامه کاربرد تقلیدی یا شبیه‌سازی از پرواز را دارد و می‌تواند عملکرد انواع هواگردها از جمله بالگرد، بالن، فضاپیما و به خصوص هواپیما را شبیه‌سازی کند. این نرم افزار برای رایانه‌های شخصی ساخته شده است، برنامه‌های شبیه ساز انواع بسیار گسترده‌ای را شامل می‌شود و می‌تواند برنامه‌های محدود بازی‌های کامپیوتری تا دستگاه‌های بزرگ و حرفه‌ای را شامل شود. اما در حال حاضر عمده برنامه‌های شبیه ساز پرواز کاربرد حرفه‌ای داشته و توانایی تقلید تمامی جنبه‌های یک پرواز را به شکل واقعی دارد. مهمترین هدف از تولید چنین برنامه‌هایی تربیت کاربران حرفه‌ای برای خلبانی است که علاوه بر تجربه چنین شرایطی، امکان پژوهش در این زمینه را نیز برای آنها فراهم می‌کند.

برنامه‌های شبیه سازی بسیار دقیق و حرفه‌ای طراحی شده‌اند و اغلب تمامی فرودگاه‌ها را دنیا را در برمی‌گیرند و می‌توان با انواع هواپیماهای جنگنده، مسافری و هر نوع بالگردی در آنها پرواز کرد و شرایط واقعی را تجربه کرد. همچنین در این نرم افزارها تمامی سیستم حرفه‌ای پرواز و کابین خلبان به شکل دقیقی شبیه‌سازی شده تا تجربه‌ای مشابه به کاربرد القا کند.

انواع شبیه سازهای پرواز

دو نوع عمده شبیه ساز پرواز عبارتند از:

شبیه سازهای صنعتی: این نوع شبیه سازها دقیقا همانند پروازهای واقعی و حرفه‌ای را برای کاربرد فراهم می‌کند و فرد می‌تواند از این طریق نحوه پرواز و کنترل آن را فرا گیرد. این نوع از شبیه ساز اغلب در توسط شرکت‌های هواپیمایی و آموزشگاه‌های خلبانی تهیه شده و کاربرد آن آموزش خلبانان و دانشجویان پرواز است. این نوع شبیه ساز دارای دو مدل دارای جک و بدون جک است.

شبیه سازی معمولی: این شبیه ساز برای افراد معمولی کاربرد داشته و کسانی که تمایل دارند، با تجهیزاتی مثل یوک (فرمان هواپیما)، پدال، تراتل (دسته گاز هواپیما) و …آشنایی داشته باشند می‌توانند آن را تهیه کنند.

هدف از تولید شبیه سازهای پرواز

علت تولید چنین برنامه‌ای این است که به علت هزینه و خطر بسیار زیاد  نمی‌توان پرواز را در شرایط واقعی انجام داد همچنین این برنامه به کاربران آموزش می‌دهد تا در مواقع خطر مثل زمین نشستن بدون موتور و نقص‌های کامل الکتریکی و هیدرولیکی توان کنترل شرایط را داشته باشند. شبیه سازهای حرفه‌ای دارای سیستم بصری با کیفیت بالا و سیستم حرکت هیدرولیک هستند.

این برنامه به کاربران آموزش می‌دهد تا نحوه کنترل هواپیما، اثرات دیگر سیستم‌های پرواز و نحوه کنترل هواپیما در شرایط و عوامل خارجی نظیر چگالی هوا، آشفتگی، باد، ابر، بارش و ... را فرا گیرند. این شبیه سازها همچنین در کنار آموزش به خلبانان جوان می‌تواند در طراحی و توسعه هواپیما، و تحقیق در مورد ویژگی‌های هواپیما و ویژگی‌های کنترل حمل و نقل مورد استفاده قرار گیرند. شبیه سازهای پرواز در مقایسه با کابین‌های شبیه ساز کاربرد بیشتری دارند زیرا به علت محدود بودن فعالیت فیزیکی این کابین‌ها نمی‌توان شرایط را به شکل واقعی برای فرد شبیه سازی کرد.

به طور کلی می‌توان گفت به دلایل زیرا برای آموزش خلبانان از شبیه ساز استفاده می‌شود:

هزینه ساخت: همان طور که همه می‌دانند هزینه ساخت و تولید یک هواپیما نظامی یا غیرنظامی بسیار زیاد است، زیرا یک هواپیما نیاز به موتورهای پیشرفته، سیستم‌های ناوبری دقیق، سیستم‌های ارتباطی قابل اعتماد، سیستم‌های ایمنی دقیق و غیره دارند که هزینه تولید هر هواپیما را به شدت افزایش می‌دهند. در نتیجه استفاده از نرم افزار شبیه ساز، هزینه بسیار کمتری را در برمی‌گیرد.

خطر جانی: از آنجایی که کارآموزان پرواز تجربه کاملی از پرواز واقعی ندارند، در نتیجه به احتمال زیاد آسیبی جدی به خود و هواپیما وارد می‌کنند، به علاوه این خطر نه تنها متوجه آنها است بلکه می‌تواند برای سایر مردم نیز خطرناک باشد. پس استفاده از شبیه ساز روشی مطمئن خواهد بود.

در یک شبیه ساز مفید باید احساس واقعی پرواز به خلبان القا شود، مثلا عرشه پرواز را به خوبی به بیننده نشان دهد تا در او احساس واقعی را ایجاد کند.

غوطه وری در شبیه ساز پرواز

غوطه‌وری یکی از ویژگی‌های مهم دنیای مجازی است که با کاربر اجازه می‌دهد، در لحظه احساس حضور فیزیکی در دنیای مجازی را داشته باشد، این حس با احاطه کاربر توسط صدا، تصویر و یا محرک‌های دیگر روی می‌دهد. در واقع این شبیه ساز به کاربر اجازه می‌دهد به حضور فیزیکی در کابین خلبان را به خوبی احساس کند. در یک شبیه ساز پرواز، غوطه وری با ترکیبی از سخت افزار واقعی و تصاویر مجازی به دست می‌آید.

سخت افزار واقعی: کابین خلبان شامل از ابزارها و تجهیزاتی مانند اهرم‌ها، سوئیچ‌ها، دکمه‌ها، لغزنده‌ها و غیره ساخته شده است.

تصویرسازی : با وجود سیستم‌های فرود خودکار، اکثر روش‌های فرود به طور دستی ساخته می‌شوند. در نتیجه، خلبانان به آنچه که آنها از طریق پنجره‌های کابین خلبان می‌بینند بستگی دارد. این جایی است که گرافیک کامپیوتری محیط واقعی کابین خلبان را تکمیل می‌کند تا توهم پرواز را ایجاد کند.

تا قبل از سال 1950 به علت کمبود شبیه سازهای رایانه‌ای ،قسمتی از آموزش خلبانان با استفاده از پرواز با هواپیما صورت می‌گرفت در نتیجه تعلیمات به طور کامل صورت نگرفته و  تعداد سانحه‌های آموزش رقم قابل توجهی بود اما با به کار بردن این شبیه ساز در آموزش‌های هوایی آموزش با استفاده هواپیما بسیار محدود شده و تعداد حوادث نیز به شدت کاهش یافته است.

  • ترانه مرادی

اولین جرقه تولید شبیه سازهای پیشرفته برای آموزش خلبانان در سال 1920 با شروع جنگ جهانی اول زده شد، دانشمندان این عرصه تصمیم گرفتند ابزار و تجهیزاتی را تولید کننده که بتوان بدون پرواز واقعی، چنین تجربه‌ای را کسب کرد که هدف از این کار آموزش خلبانان جوان بود. البته برخی شواهد وجود دارند که خبر از ساخت شبیه ساز پرواز بلافاصله بعد از تولید هواپیما توسط برادران رایت دارد. دلیل این امر کاملا واضح بوده و آن جلوگیری از آسیب به خلبان در حال آموزش و خسارت‌های گسترده آن است.

استفاده از شبیه سازها موجب شده بتوان با کمترین هزینه، بدون ایجاد آلودگی و ترافیک هوایی پروازی امن و مشابه را شبیه سازی کرد. دانشجویان می‌توانند با استفاده از شبیه ساز پرواز تمامی امکانات داخل کابین و عملکرد هواپیما را به صورت واقعی تجربه کنند. ورود این دستگاه از قرن 20 به عرصه آموزش خلبانی موجب شده جزئی جدایی ناپذیر و ثابت از آموزش خلبانی باشد و استفاده از آن از الزامات فراگیری این علم است.

شبیه ساز پرواز چیست؟


شبیه ساز پرواز را می‌توان مجموعه‌ای از نرم افزارها و سخت افزار ماشینی برای شبیه سازی مجازی رفتار یک هواپیما تعریف کرد که با هدف آموزش و تحقیق در این باره ساخته شده است. از اولین تولیدات شبیه ساز تاکنون پیشرفته‌های عظیمی در این باره صورت گرفته است و شبیه سازهای پرواز در حال پیشرفت بوده و شباهت بسیاری به دنیای واقعی دارند.

استفاده از شبیه ساز پرواز با آخرین تکنولوژی امری ضروری است زیرا که این موضوع از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. برای ساخت یک شبیه ساز پرواز به دانش‌های مختلفی نیاز است که شامل علم به دینامیک، واقعیت مجازی، برق الکترونیک و کنترل، ساخت و تولید، طراحی صنعتی، هوانوردی و خلبانی و ... است.

کاربرد شبیه ساز پرواز

به طور کلی شبیه ساز پرواز در سه مورد اساسی کاربرد دارد که شامل آموزش خلبانان، تحقیق و بازی و سرگرمی است که در ادامه بررسی شده‌اند.

آموزش

براساس قوانین سازمان بین المللی هوانوردی (ICAO)، گذراندن دوره‌های آموزش با این شبیه سازهای پرواز امری اجباری است و همه خلبانان باید بخشی از دوره خود را با این شبیه سازها بگذرانند. خلبانان در حال آموزش می‌توانند از این طریق حس واقعی پرواز را تجربه کرده و تکنیک‌های پرواز را فراگیرند. کاربردی ترین آموزش در این زمینه آموزش‌های مقدماتی و پیشرفته خدمه پروازی و آموزش شرایط بحرانی و اضطراری پرواز است.

از مزیت‌های چنین آموزشی به خلبانان می‌توان موارد زیر را نام رد:

  • کاهش چشمگیر هزینه‌ها  شامل حذف هزینه‌های سوخت، فرودگاه و ...
  • تضمین جان خلبانان (حذف سوانح آموزش و ...) : دانشجویان می‌توانند با افزایش مهارت و علم خود در این زمینه بر ادوات داخل کابین و عملکرد هریک از آنها مسلط شده که این امر واکنش سریع خلبان در مواجهه با حوادث پرواز را به دنبال دارد.
  • تجربه‌ی شرایط بحرانی: منظور از شرایط بحرانی مواردی شامل از کار افتادن هر یک از سیستم‌های هواپیما، خاموش شدن موتور، قطع برق هواپیما، آتش‌سوزی در بخش‌های مختلف، باز نشدن ارابه فرود یا شکستن آن، ترکیدن لاستیک روی باند و ... است. البته این شرایط در مورد هواپیمای جنگی متفاوت‌تر است زیرا این خلبان‌ها باید مهارت‌هایی از جمله مدیریت واقعیت‌های مختلف تاکتیکی نظیر نبردهای هوا به هوا، تهدید از جانب انواع ادوات پدافند هوایی، پروازهای جمعی با سایر هواپیماها، اجرای عملیات هوا به سطح و ... را فراگیرند که این امر تنها با شبیه ساز پرواز امکان پذیر است.
  • افزایش راندمان: خلبان در حال آموزش می‌تواند با استفاده از شبیه ساز پرواز در هر ساعتی از روز بدون محدودیت و با کاهش هزینه‌ها تجربه پرواز را داشته باشند. با استفاده از شبیه ساز می‌توان در مدت زمانی کوتاه، فازهای پرواز را تجربه و تکرار کرد.
  • ارزیابی و ثبت عملکرد: استفاده از شبیه سازهای پیشرفته امکان ثبت عملکرد دانشجو و بررسی آن را دارد.

تحقیق

یکی از کاربردهای شبیه ساز پرواز پشتیبانی از طرح‌های مهندسی است. تست تجهیزات و سیستم‌های جدید، بر روی هواپیما کار پرهزینه‌ای است که این مشکل با استفاده از شبیه سازها رفع شده است زیرا  این شبیه سازها به مهندسین این امکان را می‌دهند که سیستم‌های جدید خود را طراحی و عملکردهای آنان را ارزیابی کنند. همچنین یکی از کاربردهای این سیستم بازسازی حوادث، شناسایی علت آن است. از کاربردهای شبیه سازهای پرواز در زمینه تحقیقات می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • بررسی و آزمون طرح‌های مختلف بدون صرف هزینه ساخت مدل اولیه
  • بررسی رفتار نزدیک به حالت‌های غیر عادی و حادثه آفرین مانند واماندگی هواگرد

انواع شبیه سازهای پرواز

براساس مقررات سازمان هوانوردی اروپا (JAA)، شبیه سازها بر طبق سطح شبیه سازی عملکرد یک هواپیما به چهار دسته کلی تقسیم بندی می‌شوند:

FFS (شبیه ساز متحرک کامل پروازی) : محیط این شبیه ساز کاربردی و تخصصی است. این دستگاه این قابلیت را دارد که کابین هواپیما را به خوبی شبیه سازی کرده تا خلبان بتواند دقیقا شرایط واقعی را تجربه کند. این شبیه ساز می‌تواند آموزش کامل و جامعی را ارائه دهد که از ویژگی آن می‌توان به دارا بودن سامانه حرکتی برای تداعی کردن حس واقعی، سامانه تصویری برای به نمایش گذاشتن محیط پیرامون و سامانه صوتی برای پخش صدای موجود در کابین خلبان و نیز سامانه‌ کنسول استاد خلبان برای کنترل شبیه ساز و بخش‌های سخت افزاری و نرم‌افزاری اشاره کرد. بالاترین رده این شبیه سازها بر اساس هوشمندی، شبیه ساز فضای رزم است که در کنار شرایط محیطی، نیروهای نظامی خودی و دشمن نیز ایجاد شده است.

FTD (شبیه ساز پایه ثابت) : این شبیه ساز پیچیدگی و نیز کامل بودن نوع قبلی را ندارد اما شامل کابینی باز و یا بسته با تجهیزات داخل کابین است. سامانه‌های حرکتی و تصویری در این نوع از شبیه ساز ا وجود ندارد.

FNPT ( شبیه ساز آموزش سیستمهای ناوبری)

BITD  ( شبیه ساز سیستمهای اولیه پروازی)

FNPT و BITD از نوع شبیه سازهای ساده تری است که در آن هیچ یک از تجهیزات داخل کابین واقعی نیستند و در آموزش‌های اولیه خلبانی کاربرد دارند.

هزینه ساخت شبیه ساز از سطح BITD تا FFS به صورت صعودی افزایش پیدا می‌کند. البته سطوح ساده‌تری وجود دارند که شامل یک نرم افزار بوده و برای استفاده از آن نیاز به یک کامپیوتر ساده است.

جایگاه ایران در ساخت شبیه ساز پرواز

از ورود شبیه‌ سازهای پروازی به ایران بیشتر از 40 سال می‌گذرد، که نتیجه آن کسب مهارت و تجربه‌های لازم است. اما کار تولید و طراحی شبیه ساز پرواز در ایران از اواسط دهه 70 شروع شده است. تاسیس مرکز طراحی و ساخت شبیه سازهای پروازی در سازمان صنایع هوایی در جهت توسعه، بهینه‌سازی و راه‌اندازی شبیه‌ سازهای پروازی انجام شده است.

این سازمان در طی این سال‌ها توانسته با این فناوری آشنایی یابد و زیرساخت‌ها و لابراتوارهای مورد نیاز را بسازد. همچنین تامین تجهیزات تست و آزمون زیرسامانه‌های شبیه ساز پرواز و تربیت نیروهای متخصص از دیگر فعالیت‌های این سازمان است. یکی از دست آوردهای این سازمان طراحی و ساخت شبیه ساز پرواز هواپیمای مسافر بری در دو نوع FFS و FTD است که مطابق با استاندارد اروپایی JAR-FSTD A  بوده و در مرکز طراحی شبیه ساز پرواز سازمان صنایع هوایی تولید شده است.

این شبیه ساز موفق به دریافت گواهینامه صلاحیت از سازمان هواپیمایی کشوری شد. علاوه بر این ساخت اولین شبیه ساز پرواز متحرک هواپیمای سبک سسنا 172 از دیگر تولیدات این مرکز است.

شبیه سازهای غیر نظامی موجود در کشور شامل، ایران 140 (ثابت و کامل)، ایرباس A300-B4، ایرباس A300-600، RJ70-100، بوئینگ 727 است.

شبیه سازهای نظامی موجود در کشور شامل، شبیه‌ساز جنگنده‌هایی نظیر اف-14، اف-4، میگ-29، سوخو-24، اف-7، پی سی 7، اف-27، هواپیماهای ترابری نظیر سی-130، آنتونوف 74، بوئینگ 707 و بالگردهای مختلفی نظیر بل 206،214، کبری و میل 171 است.

البته به علت محدودیت و استهلاک این شبیه سازها بیشتر آموزش‌ها در خارج از کشور برگزار می‌شود در نتیجه سازمان صنایع هوایی به سبب کاهش هزینه‌ها، تصمیم به راه اندازی بزرگترین مرکز آموزش خلبانی با شبیه ساز پرواز در کشور گرفته است.

منبع : فروشگاه هوانوردی آسمان

  • ترانه مرادی